Τρίτη 13 Οκτωβρίου 2009

O! Barak O! Bama REVISED


Ήταν ένα γλυκό φθινοπωρινό απόγευμα του Οκτώβρη...Ένα κρυφό κληρονομικό χάρισμα με έσπρωχνε να δω ειδήσεις. Κακός οιωνός σκέφτηκα. Αφού εγώ προτιμάω να δω 3 επεισόδια σερί από Αννίτα Πάνια παρά ειδήσεις - και ο Θεός να τις κάνει- τι με έχει πιάσει άραγες; Πίνω ένα metaxa 5 αστέρων (υπάρχει αντιστοιχία κονιάκ ...ξενοδοχείων;) για να αντέξω, και ξάφνου με βρίσκει το κακό! Τι το'θελα η κακούργα, τι τό'θελα η γουρσούζα; Δεν μου κολλούσε καλύτερα το τηλεκοντρόλ στο ΤΗΛΕΑΣΤΥ; Στην αρχή λέω μπαααααα, θα είναι το κουσούρι που μου άφησαν οι 8 απάνωτές ωτίτιδες ως παιδί. Μετά λέω μπααααα θα είναι η επήρεια από τα Deponopostan σε μια απέλπιδα προσπάθεια να απαλαγώ από τον πονοκέφαλο. Όχι, ήταν αλήθεια! Τα καλοσχηματισμένα μου αυτάκια είχαν ακούσει καμπάνα τα νέα από την ηλιόλουστη Νορβηγία: Ο κ. Obama ψηφίστηκε από την επιτροπη των βραβείων Νobel ως ο πλέον άξιος να παραλάβει το Νobel Ειρήνης! Δεν τους αδικώ, και εγώ αν είχα να δω τον ήλιο καμιά εβδομάδα και έτρωγα εμπλοκή σολωμό -που είναι και του επιπέδου μου- και τάρανδο, και εγω τον Ομπάμα θα ψήφιζα ! Και αφού μετά την ανακοίνωση του βραβείου ακολούθησε ένα κραξιμο άνευ προηγουμένου, η επιτροπή είπε το επιχείρημα κόλαφος: Εδώσαν, λέει, στον κυρ Ομπάμα το Nobel για αυτά που είπε ότι... θα... κάνει. Να υποθέσουμε κατόπιν τούτου, ότι οι προσπάθειες ετέρων προσωπικοτήτων δεν ήταν αντάξιες των ...σχεδίων του κ. Obama, γιατί απλά αυτοί έπεσαν στην παγίδα να προχωρήσουν στην ...πράξη, οι άχρηστοι!!!. Θες κύριε μου να επιβάλεις την Ειρήνη, τι θες τα έργα και τις πορείες και τις διακυρήξεις και τα προικοσύμφωνα!!!! Πες μπεσαλίδικα και τιμια τι πρόκειται να κάνεις. Σαν έκθεση της γ' Λυκείου "ΤΙ ΘΑ ΕΚΑΝΕΣ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΗΣΟΥΝ ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ/Η ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΣΚΟΣΜΙΑ ΕΙΡΗΝΗ". Φαίνεται ότι ο μικρός Ομπαμα έγραψε την καλύτερη έκθεση. Ωραίο Πρόλογο, πλούσια καλολογικά στοιχεία, εύστοχα επιχειρήματα, έναν πανηγυρικό επίλογο... και πάνω από όλα πλούσια φαντασία!!! ΕΥΓΕ ΑΚΗ (από το Oμπαράκη). Αν ισχύει αυτη η twilight zone περίπτωση, τότε σύντροφοι και συντρόφισσες ήρθε η ώρα να αυτοκτονήσουμε ομαδικά, σαν εκείνους τους Ιάπωνες που θέλανε να τα κακαρώσουν για να εξιλεωθούν -με τι δεν θυμάμαι! Δηλαδή από όλη τη ριμαδογη αυτός είναι ο μέγιστος πασιφιστής; Αν ναι, τότε Houston we have problem... Αν η ειρήνη - όχι η Παππά, η άλλη η Παγκόσμια- βρισκεται μόνο στα χαρτιά, σαν ελληνικό νομοσχέδιο για την προστασία των δασών, τότε σωστό και τίμιο που βραβεύσαν το σκούρο παλληκάρι. Το μόνο ευχάριστο από αυτό είναι οι ελπίδες που απέκτησαν όλοι όσοι...σκέφτονται να κάνουν κάτι, γιατί, δεν ντρέπομαι να το πω, είμαι και εγω μέσα σε αυτούς: ...σκέφτομαι, πολύ σοβαρά όμως έτσι; Έχω που λέτε κατα νου να βρώ το φάρμακο για την Α.Ν.Ο.Μ.Ε (Αυτοάνοσο Νόσημα Ολοκληρωτικής Μαλακίας Εγκεφάλου), να υποθέσω, ότι έχω στο τσεπάκι το nobel ιατρικής; Έχω μάλιστα σκοπό, σε παγκόσμια πρώτη, να δώσω στα μέλη της επιτροπής των βραβείων,τη δυνατότητα να έχουν ιδία γνώση της δράσης του φαρμακου, δοκιμάζοντας το για άμεση θεραπεία τους! Γιατί καλοί μου άνθρωποι, που από την φωτοκατάθλιψη έχετε χάσει την μπάλα, το μόνο Νobel που αξίζει να αποδοθεί σε Αμερικανό Πρόεδρο είναι το...απορρυπαντικό, και επειδή είμαι και άνθρωπος, αυτό που είναι 2 σε 1: απορρυπαντικό και μαλακτικό μαζί. Έτσι θα μπορέσουν να ...ξεπλύνουν την ντροπή της διεθνούς αιματοχυσίας, με πρόσχημα την ασφάλεια του δημοκρατικού και φιλελευθερου έθνους τους, και να μαλακώσουν τον κάλο που έχουν στο κεφάλι! Όλο αυτό το σκηνικό δε, μου θυμίζει δημόσιο διαγωνισμό που κατοχυρώνεται η προμήθεια σε κάποιον μόνο επειδή αυτός υπόσχεται ότι το προϊόν του δεν παίζεται, ότι δεν υπάρχει άλλο τέτοιο στην αγορά. Το δημόσιο το χαύει και του κατοχυρώνει το διαγωνισμό. 'Οταν όμως έρθει το πλήρωμα του... πλοίου και παραληφθεί το ...πράμα, ανακαλύπτεις ότι επλανήθης πλάνην οικτράν. Αλλά τι να περιμένει κάποιος από επιτροπή που βράβευσε και τον Kissinger. To επόμενο επίτευγμα θα είναι η βράβευση το κ. Ψωμιάδη για την αυτοθυσία του στο όνομα της ενότητας της ΝΔ. Για να μην πω, τώρα που το θυμήθηκα, για την απονομή του Νobel λογοτεχνίας, πριν κάμποσα χρόνια σε ένα Ιάπωνα, ονόματι, Κενζαμπουρο Οε! Έτρεξα τότε και εγώ σαν αντιλόπη και σαν γαζέλα (στο πιο αργό) να τιμήσω τον νομπελίστα συγγραφέα, να πλέρωσω για να αποκτήσω το βιβλίο, παρακάμπτοντας μια προκατάληψη απέναντι στους καλλιτέχνες της χώρας του ανατέλοντος ηλίου. Ένα θα σας πω!!!! Άντεξα μέχρι τη σελίδα 11...και μέχρι εκεί. Για 11 δηλαδή ολόκληρες σελίδες στις οποίες περιέγραφε μια ...ανθισμένη αμυγδαλιά!!! Αλλά και εγώ εάν έτρωγα εμπλοκή τσιπούρα ωμή και βρασμένα μπαμπου, κάπου θα την ...έβγαζα την πρίζα. Μετά από αυτό έκανα 2 χρόνια να φάω Αναμπελ...μύγδαλα! Άσε που έβλεπα αμυγδαλιές και ένιωθα χαζή γιατί δεν μπορούσα να εντοπίσω όλα αυτά που της ...καταλόγησε ο Shogun συγγραφευ! Κλείνοντας αυτό το δοκίμιο,θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμα (45οC) την επιτροπή που με την επιλογή της γεμίζει ελπίδα και όνειρα όλους αυτούς που τάζουν με τα λόγια ανώγεια και κατώγεια. Παρακαλείται ο κ. Παπανδρεόυ να πράξει τα δέονταο ώστε να αποφύγει υποψηφιότητα του χρόνου....

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου