ΤΟ ΠΑΡΤΥ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΚΑΙ Ο ΜΙΚΡΟΣ ΧΡΥΣΟΓΕΛΟΣ

Μια φορά και έναν καιρό, ζούσε στο δάσος ο μικρός Χρυσόγελος. Όλα τα ζώα αγαπούσαν το Χρυσόγελο, γιατί ήταν χαρούμενος - χωρίς ιδιαίτερο λόγο- και ...φίλος τους. Και τα φυτά και τα δένδρα τον πήγαιναν με τρέλα, γιατί τα προστάτευε, χωρίς να τους χρεώνει τίποτα: και να το gramuxon για τη μουχρίτσα και το βέλιουρα, και να το κορφολόγημα και οι καταβολάδες. Έτρεχε όλη μέρα με το ποδηλατάκι του στο δάσος τραγουδώντας "το αγριολούλουδο". Ο Καζαντζίδης ήταν ο αγαπημένος του τραγουδιστής, αυτός και τα ΖΟΥΖΟΥΝΙΑ. Μιλαγε με τις μολόχες και τα κουκουνάρια, όπως η Αστέρω, οργάνωνε debate μεταξύ των ζώων και ανακύκλωνε, με τρέλλα. Μια μέρα τα ζώα του δάσους έκαναν ένα συνέδριο με αφορμή τις εκλογές των ανθρώπων. "Πρέπει και εμείς να έχουμε αντιπρόσωπο", είπε η κουκουβάγια. "Ποιόν θα στείλουμε όμως;", απόρησαν τα ζώα. "Να στείλουμε την αλεπού που είναι πονηρή και καταφερτζού", είπε ο λαγός. "Όχι, να στείλουμε την αρκούδα που έχει...εκτόπισμα", είπε το κουνάβι. Το βρήκα, πετάχτηκε η νυφίτσα, να στείλουμε τον Χρυσόγελο, αυτός ξέρει. Και μια και δύο τα ζώα πήγαν και βρήκαν το μικρό Χρυσόγελο στον λόφο των Πράσινων να του ανακοινώσουν την απόφασή τους. Ο Χρυσόγελος χάρηκε για την τιμή που του κάνανε τα ζώα και αποφασισε να πάει στις εκλογές. Ανακοίνωσε σε όλους το επικείμενο έργο του, τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, την ανάγκη οικολογικής συνείδησης ....Όμως το εκλογικό αποτέλεσμα άφησε το μικρό Χρυσόγελο έξω από τη Βουλή των ανθρώπων. Ποιός θα προστάτευε τώρα το δάσος; Ποιός θα εκπροσωπούσε τα ζώα; Ο κύριος Ήλιος που νίκησε τις εκλογές έλαμπε από τη χαρά του και ήταν αποφασισμένος να ριχτεί με τα μούτρα στη δουλεια. Όταν άρχισε να μοιράζει αρμοδιότητες σκέφτηκε να καλέσει το Χρυσόγελο να αναλάβει την προστασία του δάσους. Ο Χρυσόγελος όμως τα είχε πάρει πολύ άσκημα που ο Ήλιος του έκανε αυτή την πρόταση αγνοώντας τους φίλους του τα ζώα. "Είναι πρόχειρη η πρόταση του Ήλιου", είπε, "χάθηκε ένας πάπυρος, μια χρυσοτυπία μια πρόταση χρυσόδετη;". "Έλα" του λέει ο κυρ Ήλιος "μην τα σκέφτεσαι αυτά ανάλαβε το θέμα του δάσους και κάνε ΄ό,τι μπορείς". "Και αν κυρ Ήλιε εσύ καρπωθείς το έργο μου, που θα βρω εγω το δίκιο μου για το know- how?" παραπονέθηκε ο μικρός Χρυσόγελος και βούρκωσε..."Και δεν είμαι και μόνος μου, έχω και ένα επιτελείο από πίσω μου. Ποιος θα το πει στην αρκούδα, ποιός θα το ξεστομισει στον κυρ λύκο, που ακόμα είναι παρμένος με την Κοκκινοσκουφίτσακκαι το κάζο που το έκανε ο κυνηγός;". "Το θέμα μικρέ μου Χρυσόγελε, δεν είναι ποιός θα χρεωθεί την προστασία των φίλων σου και του δάσους. Το θέμα είναι να προστατευτούν οι φίλοι σου και το σπίτι τους". Ο μικρός Χρυσόγελός είπε το μεγάλο όχι. Πήρε το ποδηλατάκι του γύρσε στο λόφο των Πρασίνων. Την άλλη μέρα συγκάλεσε το συμβούλιο του δάσους να τους πει τα αποτελέσματα της συνάντησης με τον Ήλιο. "Τιιιιιιιιιι;, είπε το κουνάβι αρνήθηκες;;;; Φταίω εγώ να βγάλω βρώμα ότι φοβάσαι να αναλάβεις την προστασία μας!!!!". "Πωωωωως!!!" αναφώνησε η αρκούδα "πως γίνεται να σου δίνουν το μέλι και εσύ να μην το θέλεις, κρατα με λαγέ γιατί θα γίνει φονικό". "Δείλιασες", είπε κατηγορηματικά ο λαγός "και έφυγες τρέχοντας, αίσχος!!!". "Χίλες φορές να στέλναμε τον κυνηγό ή την Χιονάτη, άντε στη χειρότερη τον Χανς και τη Γκρέτελ". Τελικά και ο μικρός Χρυσόγελος είχε πέσει θύμα της γοητείας της εξουσίας. Ήθελε μόνος του, με τους δικούς του φίλους να κάνει τη δουλειά. Όμως τελικά τι μετράει, ποιός θα χρεωθεί το έργο, ή το έργο καθεαυτό? Ο μικρός Χρυσόγελος εκδιώχθηκε από το δάσος λόγω εσχάτης προδοσίας. Τώρα μένει κοντά στο βάλτο και όλη μέρα τον... κράζουν τα βατράχια.