ΓΡΙΑΣ ...ΠΗΔΗΜΑ ΤΟ 15ΑΥΓΟΥΣΤΟ

Αν πιστεύετε ότι θα αναφερθώ στη γνωστή παραλία της Άνδρου, χάσατε. Αδημονώ να μοιραστώ μαζί σας τη συμερινή εμπειρία άκρατης μυσταγωγίας και πολιτισμού στην εκκλησία των γραφικών Μελισσίων.
Σαν σωστή Χριστιανή, λοιπόν, αποφάσισα να εκδράμω -ένεκα της ημέρας- εις τον ιερό ναό της γειτονιάς μας, ώστε τα τέκνα μου να βιώσουν ολίγη από την ιεροσύνη της ημέρας σε συνδυασμό με Αγία Κοινωνία. Όλα κυλούσαν ομαλά. Αν εξαιρέσεις την άρνηση του επιτρόπου να ανοίξει το μηχάνημα του εξ' από 'δω -κλιματιστικό, και τρεις γιαγιάδες σε ρόλο floor manager όπου εξασφαλίζαν πρώτο τραπέζι πίστα στον παράδεισο τακτοποιώντας τους πιστούς σε ελευθερα στασίδια! Η μπάλα χάθηκε όταν εμφανίστηκε ο παπάς με το ιερό δισκοπότητρο για να κοινωνήσει τον κλήρο του. Ξάφνου γιαγιάδες υποβασταζόμενες από μπαστούνια ανέκτησαν υπερφυσικές δυνάμεις προσεγγίζοντας των άτυχο ιερέα σε χρόνο dt. Κυρίες με το μαλλί λάχανο και φονικο βλέμμα κινήθηκαν σαν αίλουροι προς την Αγία Πύλη. Και τότε τρώνε την πρώτη κατραπακιά: "πρώτα θα κοινωνήσουμε τα παιδιά". Λίγο το στερητικό για αλκοόλ, λίγο η αίσθηση μιας νεότητας που αποτελεί παρελθόν εξώθησε τις γριές σε κινήσεις αντιπερισπασμού. Η έκφραση "είμαι εγχειρισμένη γυναίκα" απλώθηκε πιο γρήγορα από τη γρίπη των χοίρων. Ο μορφασμός πόνου από την ορθοστασία, με 10ποντο παπούτσι χαράκτηκε στα δαιμόνια πρόσωπά τους. Ίδιαίτερη μνεία θέλω να κάνω σε γηραιά κυρία με φρύδι ζωγραφισμένο με τεμπερα, μαλλί μωβ και κραγιόν "κανε με δικιά σου τώρα", λεβέντισσα περί το 1,50μ, φέρουσα σύνολο παρφουμαρισμένο με τόνους λεβάντας, η οποία αρχίζει ...χαριτωμενα να με σπρώχνει για να προωθηθεί, μαζί με τα παιδιά, αφού... καλέσαν την κλάση της. Με ύφος "πρόσεχε γιατι θα σε βουτήξω" της επισημαίνω ότι ο ιερέας ζήτησε να πάνε πρώτα τα παιδιά. Η απάντηση ήταν αποστομωτική "έχω το φαϊ στη φωτιά" και εγώ στα πλαίσια της ιερής αυτής ημέρας της απαντάω με ευγένια "εγω παλι, έχω τα νεύρα μου". Για να μην τα πολυλογώ εξήγησα με χάρη στη γηραιά κυρία ότι μπορεί να περάσει μπροστά μόνο με άλμα (και αν προκριθεί να πάει και στο παγκόσμιο στίβου στο Βερολίνο, ίσα που προλαβαίνει!). Τότες το φρύδι χάνει το τοξωτό του σχήμα, το χείλι σουφρώνει, τύπου κώλος μαϊμούς και με ραπίζει με την έκφραση "κρίμα νέα κοπέλα (ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ)να είστε τόσο αναιδεστάτη". Η στοιχομυθεία ολοκληρώνεται με την σεβάσμια απάντησή μου "κρίμα όμως και εσείς μεγάλη γυναίκα να νοιώθετε τόσο νεοτάτη".
Σε αυτό το σημείο θέλω να εκφράσω τη συμπαράστασή μου στον κ. Λαζόπουλο που χιλιάδες φορές έχει αναφερθεί στη λαίλαπα που λέγεται Γριά Γυναίκα, και να προαθέσω το ιδιάιτερο τύπο εκείνων που ...συχνάζουν στην εκκλησία με το μάτι να μετράει σε λίτρα, το κουτσομπολιό να ταξινομεί την κ. Λαμπίρη στα λυκόπουλα και το τακούνι απαράιτητο αξεσουάρ που χαρίζει το αέρινο βάδισμα της σκούνας. Κλείνοντας θα ήθελα να ενημερώσω τις γηραιές αυτές κυρίες ότι το αντίδωρο δεν προσφέρεται σε φρατζόλα για συγκεκριμένο λόγο, ας ην προβαίνουν λοιπόν στην αρπαγή του κατα φέτες. Σε λίγο θα απαιτήσουν να βγαίνει και σε πολπύσπορο ή τουλαχιστον μπριος!
Και του χρόνου ....χωρίς να κολαστώ αν είναι δυνατόν.